Oud zijn ze, mijn ooms en tantes. Ze mankeren allemaal wat. Sommigen zijn familie, anderen al sinds mensenheugenis vrienden van mijn ouders. Ze kennen mij van klein kind af. Sommigen zag ik regelmatig, anderen minder vaak. Maar zij horen bij mijn vroegste jeugdherinneringen.
Het huis van mijn peetoom is nog net zo als 45 jaar geleden, toen ik er met mijn ouders kwam. Het huis brengt me herinneringen te binnen en geeft een gevoel van vertrouwdheid.
Ik bevind mij in een bijzondere levensfase. Er zijn nog mensen die mij vanaf het begin van mijn leven gekend hebben: mijn ouders, ooms en tantes. Tegelijkertijd zijn er mensen die ik vanaf het begin van hun leven ken: mijn nichtje (ik was tien toen zij geboren werd en weet het nog goed) en mijn kinderen. Ik sta zo midden tussen verleden en toekomst.
Met mijn peetoom en mijn tante praat ik over hoe je omgaat met een leven dat zijn langste tijd heeft gehad. Oud worden en daarmee omgaan is een kunst die geleerd moet worden. Allemaal zijn ze op hun eigen manier met dit proces bezig.
Een van hen trekt de vergelijking met je vroegste jeugd. Dan keek je om je heen en begreep je het allemaal niet en verwonderde je je. Datzelfde doet zij nu: de wereld zo geheel veranderd in de meer dan 90 jaar dat zij leeft, dat ze veel niet meer begrijpt.
Tussen de bezoekjes aan mijn oudere familieleden door bellen mijn kinderen. Zij zijn deel van die nieuwe wereld en moeten keuzes maken en hun toekomst richting geven.
Ik bewonder mijn ooms en tantes die ondanks alle veranderingen en beperkingen hun leven gestalte geven. Zij behouden hun interesse in nieuwe ontwikkelingen en we hebben gesprekken over uiteenlopende onderwerpen.
Ik bewonder mijn kinderen die met moed en vertrouwen keuzes maken en een toekomst zoeken. Zij zijn deel van vele nieuwe ontwikkelingen en we hebben altijd veel te praten.
De gesprekken met mijn oudere familieleden én met mijn kinderen geven mij stof tot nadenken. Ik leer van de generaties boven én onder mij. Het zijn als het ware twee cirkels: de cirkel van de generatie boven mij en die van de generatie onder mij. Ik bevind mij nu daar waar beide cirkels elkaar raken. Wijsheid van de generatie boven en onder mij omringen me en vormen me: een bijzonder rijke levensfase!
