vrijdag 27 februari 2015

Een huis vol geloven

Een hindoe-tempel deur aan deur met een moskee. In hetzelfde gebouw ook een boeddhistische meditatieruimte en een christelijke kerk. Hier in dit gebouw zijn de godsdiensten naaste buren van elkaar. Dat is bijzonder, maar als je er goed over nadenkt ook weer niet. Want in onze maatschappij zijn christenen en moslims buren. Wij wonen in dezelfde stad, in dezelfde straat en doen boodschappen bij dezelfde winkel. 

Elke dag fiets ik in Almelo langs een moskee. Ook in mijn stad zijn vele geloven. Toch kennen wij elkaar vaak nauwelijks. N.a.v. de terroristische aanslagen in Parijs is er laatst een nieuw begin gemaakt met een dialoog tussen de religies in Almelo. We delen immers dezelfde stad. Maar wat weten we weinig van elkaars geloof en cultuur.

Nu ben ik in Zwitserland, in Bern. Daar is een ‘Huis van de religies’  gebouwd. Vanuit de overtuiging dat we mét elkaar deze maatschappij vormen, wordt er zo ruimte gemaakt voor ontmoeting en dialoog. 


Samen met een tante ga ik er kijken. We eten er eerst een maaltijd uit de Indiaase keuken, volgens de ayurvedische voedingsleer. Het eten is vegetarisch, veelkleurig en heerlijk. Dan gaan we rond in het gebouw. Naast heiligdommen van verschillende religies zijn er informatieve vitrines en ruimten voor ontmoetingen en lezingen. 

De christelijke kerk is licht en eenvoudig. Voorin zijn ethiopische wandschilderingen te zien. In een hoek staan krukjes die ik uit de gemeenschap van Taizé ken. Deze kerk vertegenwoordigt alle stromingen en richtingen in het Christendom. Omdat ik zelf tot die traditie behoor, besef ik de enorme uitdaging daarvan. Want wat zijn ze verschillend: katholieke en protestantse kerken, maar ook oosters-orthodoxe kerken en Afrikaanse. 

Christelijke kerk
in het Haus der Religionen in Bern

De moskee is nog in aanbouw, de hindoetempel al in gebruik. Een man bidt tussen de vele verschillende beelden. We worden uitgenodigd onze schoenen uit te doen en binnen te komen. Een kind rent rondjes en lacht naar ons. Iets verderop zitten en paar mensen op de grond hun lunch op te  eten.

Vanuit de hele wereld nemen mensen hun religie en cultuur mee naar hun nieuwe vaderland. Voor ons is dat onbekend en vreemd. – maar juist daarom is dit huis van de religies gebouwd. Iedere godsdienst heeft hier een eigen ruimte, en de andere zalen delen zij samen. 

Net als het Christendom kennen ook de andere religies een verscheidenheid aan stromingen.  Toch is er steeds maar één ruimte beschikbaar. Dat alleen al is een oefening in zien wat je verbindt en in het ervaren van verbondenheid, ondanks alles waarin zelfs aanhangers van dezelfde godsdienst verschillen. 

Huis van religies,
dialoog van kulturen,
Bern, Zwitserland

Het huis van de godsdiensten: het staat symbool voor onze maatschappij. Daar hebben we elk onze eigen kamer, maar we delen ook veel. We mogen de deuren open laten zodat de ander eens binnen kan kijken. We mogen elkaar eens bezoeken en ons verwonderen over de veelkleurigheid en veelzijdigheid van religie. En we mogen, ieder zoals hij/zij is, ons thuisvoelen. Sámen zijn wij de bewoners van dat ene huis dat onze aarde is.