Een nacht doorhalen

Studenten doen dat vaker: een nacht feesten, of als het moet: een nacht studeren. Maar de meeste mensen slapen ’s nachts. Van 30 op 31 maart is daarom een uitzonderlijke nacht: de hele nacht door brandt er licht in de Ichthuskerk.

Zoiets heeft natuurlijk een aanleiding en dat is: Pasen. Want de eerste Christenen bleven van oudsher de hele nacht waken om vanuit het donker van de nacht het nieuwe licht te ervaren. In het donker hoorden zij verhalen van licht en bevrijding en zo werd het nieuwe daglicht voor hen een paaservaring. Ditzelfde willen wij ook meemaken. Wij hebben deze oude traditie nieuw leven ingeblazen en een programma gemaakt dat de hele nacht omvat: spel, bezinning, film en korte vieringen houden ons wakker en houden ons bezig.

De hele nacht is de kerk open. Sommigen blijven langer op dan anders, anderen komen een poosje ’s avonds laat uit hun werk of komen om vijf uur in de morgen binnen. Gedurende de hele nacht zijn er korte vieringen in een kring. We zingen een Taizélied:

         In alle duisternis, ontsteek, Heer, een lichtend vuur dat nooit meer dooft ....

In elke viering staat een woord centraal waarbij we luisteren naar een lied uit ‘The Passion’ en waarbij we bidden: de ene keer door kaarsjes aan te steken, een andere keer kijken we naar foto’s uit de krant. Wanneer het woord ‘oordeel’ centraal staat, krijgt ieder een papieren kruisje met als opdracht: ‘Zet op je kruisje welke mensen vaak lijden onder het oordeel van anderen, mensen/groepen die zo makkelijk veroordeeld worden’. Op de kruisjes wordt geschreven: kinderen die gepest worden, iedereen die afwijkt, verslaafden, daklozen, homoseksuelen, allochtonen, Moslims, mensen met hiv, christenen in onverdraagzame Islamitische omgeving, bankiers, de regering .... wat zijn wij in veel situaties snel en onbarmhartig in ons oordeel. Zo zijn er momenten van bezinning in het donker van deze nacht en zoeken we naar licht.

We besluiten de vieringen met een lied uit Iona:

Goedheid is sterker dan ’t kwade,

liefde is sterker dan haat,

Licht is sterker dan ’t duister,

leven sterker dan dood ....

We kijken een film – waarin mensen onbarmhartig over elkaar oordelen en gaandeweg leren kijken met hun hart- en we spelen tafeltennis en eten heerlijke wraps. De kerk wordt een soort ‘thuis’ en het is bijzonder om zo een hele nacht samen op te trekken.

Wanneer de nacht het koudst is, gaan we naar buiten. We wandelen naar de Appelseweg, waar een vuur brandt en we ons warmen en broodjes bakken aan lange stokken boven de vlammen. In de stal bewonderen we de kleine lammetjes. Met fakkels lopen we terug naar de kerk. De lucht wordt al lichter en overal horen we vogels zingen. De Indiase dichter Rabindranath Tagore schrijft:

Het geloof is de vogel 

die licht voelt 

en zingt

als de dageraad nog donker is.

Zo ervaren wij deze nacht dat het licht sterker is dan het donker en we zingen van de goedheid die sterker is dan ’t kwade, van liefde en leven die overwinnen.

Natuurlijk hebben we na deze nacht weer slaap nodig. Een deel van de eerste paasdag brengen we in bed door. Maar de nacht heeft een blijvende indruk op ons gemaakt. ’s Avonds vind ik een berichtje in mijn mailbox met de volgende tekst:

Ik vond de symboliek erg aansprekend om midden in de nacht, terwijl alles nog donker is, een vuur brandend te hebben, waaraan we de fakkels kunnen aansteken om zo het licht van God - dat zelfs in het diepste duister brandt - verder te dragen. 

Daar was die nacht doorhalen goed voor: om het licht te ontvangen én verder te dragen!