Later zijn we onderweg in de auto en voelen hoe de wind trekt en rukt. Overal zien we ontwortelde bomen, afgebroken bomen, opwaaiende dakbedekking, omgewaaide karren en kapotgewaaide verkeersborden. Niemand fietst meer en wie loopt heeft moeite om overeind te blijven. Wat heeft de wind een enorme kracht! Op de Filipijnen was het geen storm maar een orkaan, en daar was de ravage helemaal niet meer te overzien.
Wind is iets wonderlijks: je kunt er op zo’n stormdag bang voor zijn en ontzag voor hebben, maar op andere momenten kun je juist naar wind verlangen. Een koele bries maakt een hete dag draaglijk; een frisse wind blaast de muizenissen uit je hoofd. Wind brengt in beweging: waar een frisse wind waait worden verfrissende nieuwe ideeën ingevoerd, kan het schip zeilen en de molen draaien. De was wappert in de wind en als je het binnenhaalt ruikt het zo heerlijk fris: kom daar eens om bij een wasdroger. Zo gebruiken we de kracht van de wind. Zeker in onze tijd waarin we op zoek zijn naar duurzame energie is windenergie een schone, blijvende bron van energie.
In Tibet wordt de wind wel op een heel bijzondere wijze ingezet: bij het gebed. Op bergpassen en bij boeddhistische tempels worden slingers met gebedsvlaggetjes opgehangen. Op de stukjes stof zijn mantra-gebeden gedrukt. Wanneer de stof wappert in de wind worden vrede, compassie, kracht en wijsheid door de wind verspreid over de hele wereld.
 |
| de oude windwijzer van de Hooglandse kerk, Leiden |
Dankzij vlaggetjes, windwijzers of de bomen kunnen wij zien of het waait, hoe hard en uit welke richting. Als het niet waait ben je je er niet van bewust dat er steeds lucht in beweging is. Wij leven van die lucht, we kunnen er helemaal niet zonder. Adem is de wind waarop wij leven. Waar een kind geboren wordt, moeten de longen volstromen met lucht om leven mogelijk te maken.
‘Dat wij volstromen met levensadem’, zegt een lied van Oosterhuis: steeds opnieuw hebben wij die lucht nodig die ons kracht geef en energie. Wie astma heeft of een andere longziekte weet hoe moeizaam leven met te weinig lucht is.
De adem, de wind zélf zie je niet – maar wel wat hij doet. Is dat niet hetzelfde met God? Dat de wind symbool staat voor Gods Geest is niet zo verwonderlijk. Zoals levensadem en wind alles in beweging brengen: zo werkt de Geest van God. Het stof waait weg, we krijgen kracht, een duwtje in de rug, de wind méé.
De Geest van God waait als een wind
die soms als storm durft op te staan,
geweld en kwaad durft tegengaan ...
(uit een lied van Marijke de Bruijne, liedboek 691)
Dit weblog verscheen eerder in 'In Gesprek', maandblad van de PVO.
