Zelf heb ik niet zoveel met Oud en Nieuw. Het is een volledig kunstmatige grens, door ons mensen bedacht. Vroeger begon het nieuwe jaar in het voorjaar, wanneer het nieuwe leven weer zichtbaar werd. Later is het naar december verplaatst, vanwege het nieuwe begin dat met de winterwende gevierd werd, wanneer de dagen weer langer worden. Dit is verbonden met de geboorte van Jezus, wat ook een nieuw begin is.
Al is het tijdstip van dit nieuwe jaar is vooral symbolisch, het is een nieuw begin. Dat spreekt mij wél aan. Want een nieuw begin heeft een mens af en toe nodig. Het is goed om te beseffen dat zaken niet altijd hoeven te blijven zoals ze zijn, dat dingen kunnen veranderen. Een feestdag of het begin van een nieuw jaar kunnen ons helpen om dat nieuwe begin te starten, om er handen en voeten aan te geven. Je verjaardag, Pasen, de jaarwisseling: ze worden symbool van een nieuw begin.
Afgelopen zondag was ik in de kerk van Driel. Met de kinderen zou gepraat worden over ‘een nieuw begin’ en daarvoor had de leiding een ritueel bedacht. Ieder die graag een nieuw begin wilde maken, op wat voor manier ook, mocht naar voren komen en een waxinelichtje aansteken. Velen, jong en oud, kwamen naar voren. De rest van de viering brandden daar al die kaarsjes als teken van hoop en verlangen, als teken van de wens een nieuw begin te maken.
Ieder mens heeft zijn eigen verhaal en geschiedenis. Wie ziek was, gescheiden is, in verwachting is, zijn baan verloren heeft, financiële zorgen heeft: allemaal verlangen zij en zoeken zij naar een nieuw begin. Het kan helpen als de dagen dan maar niet in sleur doorgaan, maar wanneer er een dag uitspringt waarbij iets nieuws begint: een nieuw seizoen, een nieuw kalenderjaar, een nieuw levensjaar ... Dat kan het zetje zijn dat je nodig hebt om met dat nieuwe begin aan de slag te gaan. Want over het algemeen is een nieuw begin iets dat wat van ons vraagt: om ons open te stellen, om nieuw te kijken of anders te handelen.
Hoewel we soms zó naar een nieuw begin verlangen, kan het ons ook bang maken. Want een nieuw begin gaat gepaard met onzekerheid, we moeten het onbekende tegemoet. Daar kun je tegenop zien en bang voor zijn. We willen te ver vooruit kijken, en dat kan niet. Vaak helpt het om een eerste stap te zetten. Dan blijkt de volgende stap minder moeilijk en duidelijker dan je van te voren kon vermoeden.
 |
| mandala van de levensweg, getekend bij psalm 139 Monica M Schwarz |
Ons leven is niet statisch, iets dat altijd hetzelfde blijft, maar ons leven is voortdurend in verandering. We zijn allemaal onderweg, op onze levensweg en in de tijd. Steeds is er een nieuw begin mogelijk; ondanks lood in de schoenen ook vleugels van licht, zoals lied 822 van Jan Marten de Vries in het nieuwe liedboek zo mooi verwoordt.
Broeder Roger van Taizé zei:
Als wij bij elke dageraad de nieuwe dag zouden aannemen als een begin van een nieuw leven…
Wie op weg gaat naar God, gaat van begin tot begin.
Elke dag kan het begin zijn van een nieuw leven. Laten we in 2014 verder trekken, open voor een nieuw begin en ondanks soms lood in de schoenen toch vertrouwend op die vleugels van licht en een open horizon.
