Wij kijken op de fietskaart: Lattrop, Rossum, Tilligte, Volthe: we hebben er nooit van gehoord. We zijn op vakantie in eigen land, maar wanen ons in het buitenland. We wilden richting de Waddeneilanden, maar moesten dichterbij huis blijven. En zo fietsen we met tent en campinggaz–kookpitje Twente in ..
Hoe kan het dat we nooit eerder hier waren? Het landschap is prachtig, vol afwisseling en variatie. We rijden langs oude vakwerkboerderijen en langs een kanaal vol waterlelies en gele lissen. We komen langs koeien en schapen, velden met graan, we kruisen beken en riviertjes en de wegen zijn omzoomd met kant: het bloeiende fluitenkruid.
Twente ligt voor veel Nederlanders buiten het blikveld. Toch is het een bijzonder gebied met een eigen taal, cultuur en geschiedenis. In onze wereld is zoveel één pot nat: grote winkelketens die in elke stad een vestiging hebben en multinationals die dat hebben op wereldniveau. We eten en spreken in Nederland bijna allemaal hetzelfde en we dragen dezelfde jeans en merkkleding. Zoveel is er uniform, terwijl dat van oorsprong natuurlijk niet zo was. Want elk gebied heeft van oorsprong een eigen geschiedenis, eigen gewoonten en een eigen sfeer. Al die dingen horen bij het unieke karakter van elke streek.
Hier in Twente zijn herkenbare boerderijen met deels een houten voorgevel en geveltekens. Vroeger bestonden die uit oude germaanse symbolen, zoals het zonnerad, later kwamen er christelijke symbolen bij, zoals de kelk en het kruis. Langs de weilanden komen we steeds hekken tegen in dezelfde stijl, met een paal gemaakt van de vork van een boom. Het leuke is dat we ook nieuw gebouwde boerderijen en nieuwe hekken zien, gemaakt in die typisch Twentse stijl. Zo blijft het eigene van deze streek bewaard.
Dankzij Herman Finkers en Anne van der Meiden leer ik ook wat van de taal van Twente. Finkers heeft Jip en Janneke in het Twents voorgelezen en van der Meiden is heeft de bijbel mee-vertaald in het Twents. Veel mensen doen lacherig over dialect, maar dit soort streektalen zijn ouder dan het Nederlands dat wij nu spreken en vormen de basis van onze taal.
De eigenheid van een streek en van de mensen die daar wonen, vind ik iets positiefs. Loesje zegt: ‘Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen’. Dat geldt wat mij betreft ook voor de verschillende provincies en streken in ons land. Want we hebben nou eenmaal niet dezelfde achtergrond, geschiedenis en taal en dat mag je best horen en zien.
